دوستت دارم
مکث کردم و برای چند ثانیه به پشت سر نگاه کردم
دیدم تمام کسانی که روزی در کنارم بودند
در کنار دیگری جا خوش کرده اند....
انتظاری ندارم از کسانی که امیدی ندادند
انتظارم از کسانی است که میگفتند:"دوستت دارم"
نظرات شما عزیزان:
چرا نباید شعرها را فریاد زد و با صدای بلند برای مردم خواند
نمی دانم چرا باید شعرها را نوشت و لب طاقچه تنهایی رها کرد
چرا باید قصه ی تنهایی را نوشت و لای کاغذ پارها رها کرد
و چرا نباید قصه تنهایی را فریاد زد
پاسخ:مرسی گلم...