پاک یادم میرود
روی نیمکت خاطرات جاخوش کرده بهترین لحظه های زندگیمان... و البته من هم دل خوش
کرده ام به همین لحظه های خشکیده... نگاهم قطره قطره کف پارک می ریزد و تو پناه
برده ای به نفس کشیدن یک نخ،دود خوش طعم... حرف هایت توی کله ام نمی روند، فقط
یکراست می دوند توی دلم... دل بیچاره ی سرکشم... دقیقا نمی فهمم حرف هایت را... و
در جواب سوال:((تو داری به حرفای من گوش می دی یا نه؟؟؟)) با اشاره سرم صادقانه
تایید می کنم که:((فقط دارم لباتو نیگا میکنمو اونارو با رویاهاو تصورام مخلوط
میکنم...)) عجب معجونی می شود!!!
توی طوفان چشم هایت که غرق می شوم؛ یادم می رود که من آبشش ندارم... یادم می رود که
من ماهی حوض چشم هایت نبوده ام... یعنی نمی خواهی که باشم... وگرنه من از گربه ی
چشم های همسایه هم نمی ترسم!!!
برمی گردم به همان لحظه ی زندگیه روی نیمکتمان... تو هنوز هم نصیحت می کنی و من
نگاه... وقتی کنار تو می نشینم؛ یادم می رود فاصله ی 1000 کیلومتریمان، حالافقط و
فقط 1هزارم کیلومتر شده... و دلم فاصله ی میلی متریش را می شمارد تا دلت...
یک...دو...سه... وتو شروع می کنی به خواندن ((هرجابودم با تو بودم هرجا رفتم تو رو
دیدم / تو سبک شدن تو رویا همه جا به تو رسیدم)) گوش هایم هیپنوتیزم بهترین خواننده
ی زندگی ام می شوند... حال و هوای صدایت که بیاید روی شانه ی لحظه هایم بنشیند دیگر
نمی شود کاری کرد... پاک یادم می رود توی دنیای آدم هایی، بجز خودمان زندگی می
کنم... به شانه ی مهربانت تکیه می دهم... کمی که چشمانم گرم می شود... فقط کمی...
چشمانم را باز می کنم و یادم می رود که دیشب چه خواب هایی...
نظرات شما عزیزان:
که روزهاست گوشها ،
توان اوج موج حرفها ،
برایشان بسان فاجعه ست .
بسیار زیبا باران عزیز
.gif){kind=small}
پاسخ:ممنون علی آقا لطف داری
همین کلمات روزمره کافیست
همین که کجا میروی؟
دلتنگتم..
برای ستایش تو.
همین گل و سنگریزه کافیست
تا از تو بتی بسازم...
پاسخ:مرسی خانوم گل
تبادل لینک هوشمند 
آمار
وب سایت: